เอเตียน โซเสท์
ผมตื่นเต้นมากเมื่อรู้ว่าจะได้ไปเจอหนึ่งในโปรดิวเซอร์ในดวงใจ ผมหลงใหลความพลิ้ว ความสง่างามของโซเสท์มานาน ก่อนเดินทางก็ทำการบ้านและเตรียมตัวด้วยการรื้อหนังสือมาอ่าน,ทบทวนโน๊ตที่เคยเขียนไว้และ(อะแฮ่ม)ถือโอกาสเปิดโซเสท์ที่เก็บไว้มาดื่มทบทวนความจำ หลายคนอาจทราบว่าไวน์ขาวที่มีชื่อเสียงที่สุด,รสชาติซับซ้อนที่สุดคือไวน์ขาวของเบอร์กันดี หมู่บ้านที่ทำไวน์ขาวที่โด่งดังที่สุดในเบอร์กันดีคือปูลิญญี-มงฮราเชท์ และโปรดิวเซอร์ที่ผมชอบที่สุดในปูลิญญี-มงฮราเชท์คือเอเตียน โซเสท์ สิ่งที่ทำให้ปูลิญญี-มงฮราเชท์แตกต่างจากไวน์ขาวอื่นๆคือคุณภาพ,ความชัดเจนของกลิ่นช่อดอกไม้ ซึ่งกลิ่นนี้จะชัดกว่าไวน์จากเมอร์โซท์หรือชาสซาน อีกอย่างคือกระดูกสันหลังของปูลิญญีที่แน่น เต็มไปด้วยแร่ธาตุ และสามารถสัมผัสได้ทุกคำ ซึ่งไวน์จากโซเซท์เป็นตัวแทนของปูลิญญีที่สมบูรณ์แบบ แยกย่อยปูลิญญี-มงฮราเชท์ พื้นที่การเพาะปลูกแบ่งเป็นของ วิลลาจไวน์ 111 เฮกทาร์,เพรอมิเยร์ ครู 97 และกรองครู 21เฮกทาร์ กรองครูทั้งสี่ที่มาจากหมู่บ้านนี้ไม่ว่าจะเป็นเลอ มงฮราเชท์,บาตาร์ต-มงฮราเชท์(สองเขตแรกมีทั้งในปูลิญญีและชาสซาน),เบียงเวอนูส์-บาตาร์ต-มงฮราเชท์และเชอวาลิเยร์-มงฮราเชท์(สองเขตหลังมีในหมู่บ้านปูลิญญีเท่านั้น)ต่างเป็นที่ใฝ่ฝันของคนรักไวน์ที่จะได้ชิมซักครั้งในชีวิต ต้นองุ่นที่อายุมากที่สุดของโปรดิวเซอร์นี้คือเบียงเวอนูส์-บาตาร์ต-มงฮราเชท์ ซึ่งมีอายุราว 80 ปี ต้นองุ่นอายุมากดีกับรสชาติของไวน์อย่างไรเคยเขียนไว้ในบทความก่อนหน้านี้แล้ว ขอไม่เขียนซ้ำนะครับ เกร็ดเล็กๆที่น่าสนใจอย่างนึง เซลลาร์ในปูลิญญีมักจะอยู่บนดิน ไม่ได้อยู่ใต้ดินเหมือนหมู่บ้านอื่นๆในเบอร์กันดี สาเหตุคือปูลิญยีมีน้ำใต้ดินอยู่ไม่ลึกมาก จึงขุดสร้างเซลลาร์ไม่ได้ ถ้ามีโอกาสไปทัวร์เบอร์กันดีลองสังเกตตรงนี้ดูครับ ประวัติ ที่นี่ลูกเขยเป็นใหญ่ครับ สำคัญยังไงมาดูกัน เอเตียน โซเสท์เริ่มทำไร่ไวน์ขนาดเล็กแค่ 3 เฮกทาร์ แล้วขยับขยายมาเรื่อยรวมถึงการซื้อที่ในกรองครูบาตาร์ต-มงฮราเชท์กับเบียงเวอนูส์-บาตาร์ต-มงฮราเชท์ในปี 1950 โคเลทท์ลูกสาวคนเดียวของเอเตียนมีลูกสามคน…